Beşinci Vagon

Duvardan geçtikten sonra etrafıma bakındım. Peronda ki herkesin yüzüne tek tek baktım. Bazıları ailelerinden ayrılacakları için üzgün bazıları arkadaşlarına kavuşacakları için mutlu bazıları ise gergindi. Fakat bu hisleri bastıran ve herkesin gözlerine yerleşmiş şey heyecandı. Çok sevdiğim aileme döndüm ve annemle babama sıkıca sarıldım. Daha sonra oturacak bir yer bulmak amacı ile trene girdim. Görünüşe bakılırsa oldukça geç kalmıştım çünkü çoğu vagon doluydu. Sonunda içinde bir iki kişinin olduğu vagona oturmaya karar verdim. Eşyalarımı bıraktıktan sonra son bir kez ailemi görmek için koridora çıktım. Döndüğümde ise vagondakiler den biri konuşmaya başladı..